Het is inmiddels vier jaar geleden dat er verkiezingen werden gehouden in Iran. Na de uitslag van de verkiezingen waren er vele demonstraties van tegenstanders van het Mullah regime tegen de in hun ogen gemanipuleerde herverkiezing van president Ahmadinejad. De groot leider van Iran Ayatollah Khamenei verklaarde ten midden van de vele protesten in het land dat Ahmadinejad de legitieme winnaar van de verkiezingen was geworden. Gevolgd door het bevel om ieder tegengeluid in het land hard de kop in te drukken. Sindsdien blijkt de bevolking van Iran sterk verdeeld te zijn en worden de komende verkiezingen uitermate interessant omdat de huidige president na twee termijnen niet meer herkozen kan worden.
De relatie tussen de Ayatollah en de Raad van Hoeders met Ahmadinejad staat de afgelopen twee jaar op gespannen voet en zal tot de verkiezingen tot een kookpunt worden gedreven. De Iraanse president steunt de kandidatuur van Afsandyar Rahim Mashaei, politiek adviseur van Ahmadinejad, en reist al weken door het land waar hij openlijk zijn steun uit voor de kandidatuur van Mashaei . Mashaei wordt verguisd door de religieuze conservatieven die hem beschuldigen van het niet strikt genoeg volgen van de islamitische ideologie die ten grondslag ligt van de Republiek na de machtsovername van de Ayatollah Khomeini in 1979 van de Sjah van Perzië.
De grote vraag blijft echter of het klerikale leiderschap Mahaei zal toestaan om zich in de strijd om het presidentschap te mengen. De kandidaten moeten namelijk eerst goedkeuring krijgen van de Raad van Hoeders om daadwerkelijk als presidentskandidaat aangemerkt te mogen worden. Deze week zullen de hoogste geestelijken bij elkaar komen en op basis van de grondwet van de Islamitische Republiek te bepalen wie zich verkiesbaar mag stellen voor de verkiezingen in juni 2013. Verwacht wordt dat Masaei niet zal worden toegestaan een poging te ondernemen om president van het land te worden.
Tevens blijkt er veel onduidelijkheid te heersen in het Westen over hoe de macht binnen de Iraanse Republiek is verdeeld. Het is niet de gekozen president die de macht heeft, ook niet over het nucleaire programma van het land, maar juist Ayatollah Khamenei. Binnen het klerikale systeem is het Khamenei degene die de hoogste autoriteit heeft en gezien kan worden als de poppenspeler die de marionetten in bedwang houdt. Marionet Ahmadinejad lijkt niet te zullen vertrekken zonder een tegengeluid en spreekt zich steeds openlijker uit tegen de Ayatollah en de Raad van Hoeders.
