BERKELEY, Economen in Iran houden hun hart vast voor 2009. Als de olieprijs laag blijft, worden de economische problemen waarmee het land nu al kampt nog veel erger. Veel Iraniërs vragen zich af wat er met de reserves is gebeurd die de regering tijdens de voorbije vette jaren aanlegde.
Iran is de op drie na grootste olieproducent in de wereld. Maar de regering heeft al het geld dat de olie doet binnenstromen hard nodig. Om de staatshuishouding dit jaar in evenwicht te houden, is een gemiddelde prijs van 90 dollar per vat nodig. De huidige prijzen, die rond de 40 dollar schommelen, maken de beleidsmakers in Teheran dus niet gelukkig.
De Iraanse regering wilde de begroting van volgend jaar baseren op een prijs van 50 tot 60 dollar per vat, maar dat lijkt nu te optimistisch. President Mahmoud Ahmadinejad heeft al laten weten dat de regering “gedwongen is uit te gaan van 30 tot 35 dollar per vat.” Daardoor dreigde er een groot gat in de begroting. Ahmedinejad moet dus snoeien in de uitgaven, de belastingen optrekken en een einde maken aan de royale brandstofsubsidies waar alle Iraniërs de voorbije 20 jaar van profiteerden.
Waar zijn de reserves?
Veel economen en andere Iraniërs begrijpen niet wat er met de massale winsten is gebeurd die het land de voorbije vier jaar boekte met de uitvoer van olie. De olieprijzen bleven immers maar stijgen. Sinds 2005 heeft de olie-export het land naar schatting 238 miljard doller opgebracht. Toch is Iran in een pijnlijke economische crisis beland sinds Ahmadinejad in 2005 president werd.
“Onder president Mohammad Khatami (1997-2005) lagen de olieprijzen veel lager, en toch waren de werkloosheid en de inflatie veel geringer”, zegt Bahman Ahmadi Amouee, een prominente journalist. “De werkloosheid neemt toe en de inflatiegraad bedraagt nu 30 procent”.
“Het geld is uitgegeven waar dat niet voorzien was”, vermoedt Amouee. De bedragen die jaarlijks naar het leger, de politie, de geheime dienst en de atoomsector gaan, staan niet vermeld in de begroting.
Bron: mondiaal nieuws, Belgie.
