Op 1 april was het 30 jaar geleden dat de Moellahs in Iran aan de macht kwamen. Ze dreigen Israel van de kaart te vegen, werken aan een atoombom, laten vrouwen stenigen wegens overspel, ‘verdwijnen’ politieke tegenstanders en hangen homo’s op. Het gloednieuwe Iran Comité demonstreerde woensdag voor de Iraanse Ambassade.
Tijdens de demonstratie spraken leden van het Comité. Het Iran Comité verenigt mensen die op andere gebieden zeer verschillende opvattingen hebben, onder wie vertegenwoordigers van de vele groepen die in Iran worden onderdrukt. Het is niet onze gewoonte om te gaan demonstreren, zei IJmert Muilwijk, voorzitter van de CU-jongerenorganisatie. “Dat wij dit nu toch doen, is een teken dat er heel wat aan de hand is.”
Dat het Comité hard nodig is, bleek wel tijdens de demonstratie. Aan de opkomst te zien denken toch veel mensen dat de gruwelijkheden in Iran een ver-van-mijn-bed-show zijn. Dat is het niet, benadrukte onder meer CIDI-directeur Ronny Naftaniel, een van de sprekers en lid van het breed gedragen Comité. Hij kwam met schokkende informatie over Iraanse steun aan terreurbewegingen tegen Israel en wees erop dat Iranse steun aan Hamas is bewezen door de Iraanse raketten die Hamas tijdens de Israelische acties in Gaza afvuurde op Zuid-Israel.
Joel Voordewind, Tweede Kamerlid voor de Christen Unie, wees erop dat Iran raketten ontwikkelt die uitermate geschikt zijn voor het dragen van kernkoppen en die tot de randen van Europa kunnen reiken. Volgens het internationaal atoomagentschap (IAEA) heeft Iran 5000 centrifuges in werking, waarmee verrijkt uranium geproduceerd wordt – genoeg om vele bommen te ontwikkelen.
Daar draait het om: als Iran eenmaal een atoombom heeft, kan het door niemand meer terug gefloten worden, waarschuwde hij. “Als de wereld onverschillig blijft heeft Iran op korte termijn een atoombom in handen. Nu kan dit nog voorkomen worden.”
Met een atoombom is Iran niet alleen gevaarlijk; het destabiliseert het hele Midden-Oosten, zei Arend-Jan Boekestijn. Boekestijn, nu woordvoerder Defensie en Ontwikkelingssamenwerking van de VVD fractie in de Tweede Kamer, volgt deze ontwikkelingen al jaren.
Farinaz Arjanfar vertelde haar persoonlijk verhaal – hoe zij als twaalfjarig meisje met haar moeder naar Nederland was gevlucht nadat haar vader als tegenstander van het bewind was gearresteerd.
“Dat was een zwarte periode waar ik liever niet over praat”, zei de studente.
Na de val van de Sjah hebben de Iraniers zich vergist in de Moellahs, zei Arjanfar: “de mensen dachten dat zij geen kwaad zouden doen omdat het religieuze moslims zijn en daarom stemden ze erop. Toen was ik er niet om te stemmen. Nu moet ik mijn stem verheffen”, zei zij.
Het Comité wil dat Nederland met de Europese Unie grote diplomatieke en economische druk gaat uitoefenen op het regime om het te dwingen om het nucleaire programma te stoppen en de mensenrechten te respecteren. Tijdens de demonstratie werd een petitie uitgedeeld die vraagt om:
- hardere sancties van de Nederlandse regering en de Europese Unie tegen Iran en het doen naleven van deze sancties
- een stop van investeringen van Nederlandse en Europese bedrijven die voor het Iraanse regime van strategisch belang zijn
- stoppen met het verlenen van krediet garanties van de Nederlandse regering voor zakelijke transacties in Iran
- het aanspreken van het bedrijfsleven op hun morele verplichtingen met betrekking tot hun investeringen in Iran.
