Iran Comité formuleert strategie voor Iran
Het Iran Comité wil dat Westerse Ambassades in Iran zich gaan inzetten om te achterhalen waar gearresteerde oppositieleiders en andere prominenten worden vastgehouden. Ook moet er actief gewerkt worden informatievoorzieningen, desnoods via buitenlandse kanalen, in stand te houden. Ambassades moeten worden opengesteld voor mensen die een veilige plek zoeken. Tot slot moet intensief contact onderhouden worden met gematigde stromingen binnen de veiligheiddiensten zoals politie en leger.
‘De Iraanse strategie om communicatie onmogelijk te maken en leiders te arresteren lijken het volk monddood te maken. Het is aan het westen het Iraanse volk actief te ondersteunen in haar strijd om haar eigen toekomst te bepalen. Wat het regime kapot maakt binnen de oppositie, moeten wij proberen te repareren. Gematigde krachten moeten het gevoel krijgen er niet alleen voor te staan.’, aldus vicevoorzitter Frank van Dalen.
Het Iran Comité is bijzonder bezorgd over de toestand in Iran. Van veel arrestanten is niets meer vernomen. Het lijkt erop dat de Iraanse regering een beproefde strategie gebruikt om de opstand tegen te gaan. Allereerst wordt communicatie in Iran op alle mogelijke manieren bemoeilijkt. Daarnaast worden oppositieleiders opgepakt. Gelijktijdig wordt steeds duidelijker dat in de top van het Iraanse bewind de onenigheid groeit en dat de oppositie niet van plan is zich neer te leggen bij de uitslag van de verkiezingen. ‘Wat nu in Iran gaande is, gaat met het uur meer over hoe de toekomst er van Iran uit zal komen te zien.’, aldus van Dalen.
Het Iran Comité is tevreden met de houding van de minister van Buitenlandse Zaken Verhagen tot zover. Nu echter de Iraanse overheid alle middelen inzet om de opstand de kop in te drukken is het van belang dat de Nederlandse overheid samen met haar Europese partners een aantal aanvullende cruciale maatregelen neemt.
Allereerst moeten Nederland en de EU ervoor zorgen dat hun ambassades op elk moment een actueel overzicht hebben van de ‘whereabouts’ van zoveel mogelijk oppositieleden. Op deze manier is het moeilijker voor de Iraanse veiligheidsdiensten om deze mensen naar geheime locaties te brengen waar zij geen enkele bescherming genieten. In het geval dat Iraniërs op de vlucht zijn en een veilig onderdak zoeken moeten zij worden opgevangen op een ambassade van een Europese lidstaat. Op de ambassades moet het mogelijk zijn om vluchtelingen direct uitgebreide medische hulp te verlenen. Berichten dat gewonden in ziekenhuizen worden opgepakt zijn hardnekkig.
De Nederlandse overheid moet zich zelfstandig en binnen EU-verband inzetten om de Iraanse leiders op te roepen de verstoringen van het telecommunicatienetwerk te staken en zelf actief informatie ten behoeve van het Iraanse volk verspreiden. De demonstraties tegen de verkiezingsuitslag moeten gewoon doorgang vinden.
De Nederlandse en Europese ambassades moeten contact blijven houden met gematigden binnen leger en veiligheidsdiensten om hen zodoende snel te kunnen steunen als zij weigeren geweld tegen de eigen bevolking te gebruiken. Deze strategie is van groot belang om het volk ruimte te geven voor haar eigen toekomst op te komen.
