Op zondag 3 oktober heeft het Iran Comité een filmdebat georganiseerd in het Filmtheater Kriterion in Amsterdam. Het werd een interessante middag die zeer de moeite waard was, voor zowel het publiek als de organisatie. De bedoeling was om een breder publiek bekend te maken met de mensenrechtensituatie in Iran. Daartoe werd eerst een film vertoond worden, waarna een panel van deskundigen napraatten over de aangesneden onderwerpen. Het gemêleerde publiek werd zo eerst op visuele wijze aan het onderwerp geïntroduceerd, waarna die dieper onderzocht kon worden via de discussie.
De middag werd geopend door Frank van Dalen, voorzitter van het Iran Comité, die het publiek welkom heette. Daarna werd de documentaire Women in Shroud gestart, over vrouwenactivisten in Iran die zich tegen executies door steniging verzetten. Onder anderen Shadi Sadr en Mahboubeh Abbasgholizadeh werden gevolgd in hun vaderland, voordat zij gedwongen werden het land te verlaten. De film maakte indruk op het publiek, dat na de vertoning gelegenheid kreeg de gedachten te ordenen en een consumptie te nuttigen.
Na de pauze werd het programma hervat met een exclusieve videoboodschap van Marietje Schaake, Europarlementariër namens D66. Zij hield een pleidooi voor eensgezind optreden door de EU als het om mensenrechten gaat en de plaatsing van een VN mensenrechtenrapporteur in Iran. Na Schaakes boodschap opende Van Dalen de discussie in de zaal door leden van de panel één voor één met vragen te confronteren. De panel bestond uit Han ten Broeke (buitenlandwoordvoerder van de VVD), Farid Haerinejad (regisseur van Women in Shroud en hoofdredacteur van Radio Zamaneh), Mahboubeh Abbasgholizadeh (een uit Iran gevluchte activiste) en Mina Saadadi (hoofdredacteur van het feministische Shahrzad News).
Op eloquente wijze verwoordde Han ten Broeke de Nederlandse daadkracht als het gaat om de bescherming van mensenrechten op het wereldtoneel. Hij betoogde dat onder de nieuwe regering, waarin de VVD een centrale rol vervult, Nederland zal blijven ijveren om Iran te wijzen op haar verplichtingen volgens het non-proliferatie verdrag en op het gebied van mensenrechten.
Farid Haerinejad benadrukte dat de protesten na de verkiezingen het activisme in Iran tot een politieke beweging hebben gemaakt. Het zal jaren duren voordat hier de vruchten van geplukt zullen kunnen worden en er is geen kortere route daar naartoe, aldus Haerinejad.
Mahboubeh Abbasgholizadeh zei te betreuren dat waar een gezicht wordt verbonden aan een thema, zoals bijvoorbeeld met de stenigingszaak van Sakineh Ashtiani, dit door het regime wordt gebruikt om de aandacht af te leiden van belangrijkere zaken die spelen. Het westen dient daarbij op te passen niet in de val te lopen van de machthebbers in Teheran, die slachtoffers van mensenrechtenschendingen als bliksemafleider gebruiken.
De verdraaiing van publiciteit werd beaamd door Mina Saadadi. Zij gaf ook een concreet voorbeeld met het geplande bezoek van een delegatie van het Europees Parlement, dat door het Iraanse parlement werd aangekondigd als een steunbetuiging voor het regime uit Europa. Een dergelijke reis acht zij op dit moment dan ook niet opportuun.
Ook het publiek kreeg de gelegenheid vragen te stellen aan de panel. Toen het programma na drie uur werd beëindigd was de discussie dan ook zeker niet voltooid. Uit het feit dat er nog zoveel te bespreken was bleek het succes van de middag en hoe actueel het onderwerp was. De organisatie heeft dan ook veel enthousiaste reacties ontvangen en zal zich beraden op een follow-up om de discussie voort te zetten.
De middag werd mede mogelijke gemaakt door:
Met dank aan Movies that Matter, het Jan Vrijman Fonds en Filmtheater Kriterion.
